Dos tempos de Golfiño, aquela revista de banda deseñada para a infancia, son as tiras de Tonecho.
Agora, Galaxia decide reunilas para crear un libro, prologado por Fausto no que podemos ler os pensamentos daquel rapaz que Xaquín Marín creou despois do Gaspariño. Así o define na presentación editorial: " unha voz cargada de retranca, inxenua, mais de profunda sabedoría, e moita crítica".
Para un lectorado para o que falta banda deseñada, pero tamén para un lectorado que precisa indagar no humor que nos é propio.
Lembramos a Fiz, da creación de Kiko da Silva e a este Tonecho, que unha e outra vez facía metacreación ao dirixirse ao autor ou á revista, que se distanciaba e xogaba con ese realidade. A eso se lle chamou sempre respectar ao lector, dirixirse á súa intelixencia. Por iso, hai que movelo pa ver como funciona, ata que punto fai pensar e rir. Humor gráfico.
Ningún comentario:
Publicar un comentario